ΑΠΟΒΛΑΚΩΣΗ …

Από μικρό παιδί δυσκολευόμουν να παρακολουθήσω κάτι που δε μου κινούσε το ενδιαφέρον και απέφευγα οτιδήποτε θεωρούσα βαρετό. Και τίποτα δεν είναι πιο βαρετό από μερικούς ανθρώπους. Όποτε μου μιλάει κάποιο ζόμπι που έχει άχρωμη φωνή και γελαδίσιο βλέμμα, το μόνο που φτάνει στα αυτιά μου είναι ένας ενοχλητικός θόρυβος απ’ το υπερπέραν που μου καταστρέφει τη γαλήνη. Έτσι έπεσα στο αλκοόλ. True story…

Δε πα να μου λέει πως ανακάλυψε τη Φιλοσοφική Λίθο? Εγώ στον κόσμο μου. Πιάσε ένα ρυθμό τουλάχιστον βρε πούστη! Πες το τραγουδιστά όπως οι Κύπριοι ή κάτι τέτοιο. Βοήθησέ με λίγο! Προσπαθώ μα τη μπαναγία σου λέω!

Είναι λες και βλέπω ενσάρκωση ενός αλγορίθμου της C++. Με στόμα, σάλια και πατούσες. Ένα νεκρό, άψυχο τσογλάνι. Υποπτεύομαι ότι αυτοί οι τύποι δεν έχουν καν σφυγμό. Κάποιες φορές φτάνω στα όριά μου και αρχίζω να βγάζω κραυγές όπως ο Ταρζάν όταν  κοζάρει καμιά μπάνικη ελεφαντίνα με στρινγκ!

Το τι σκέφτομαι κατά τη διάρκεια δε λέγεται(πάντως όχι αυτά που λέει)! Ότι κάνω ελεύθερη πτώση γυμνός ουρλιάζοντας TOP OF THE WORLD MA’(!!!), ότι η ΑΕΛΑΡΑ σηκώνει champions league με δικό μου χατ τρικ στον τελικό με τη Μπαρτσελόνα ή ότι ψαχουλεύω τα μπούτια της απέναντι. ΕΚΕΙ κατάλαβα να εκτιμώ το ωραίο μπούτι(thanks dude). Το μπούτι είναι ατίθασο, δεν είναι σαν τα βυζιά και μερικοί απογοητεύονται. Τα βλέπεις να εξέχουν από τη φούστα και φαντάζεσαι τα καλύτερα, έτσι ξεχνάς ότι κάπου στο βάθος πάντα παραμονεύει ένα μουνί!

Η χειρότερη στιγμή είναι όταν πέφτει ερώτηση από το ζόμπι προς εμέ. Είναι κάτι σαν ξυπνητήρι του ειρμού. Πάντα παίρνει ως απάντηση ‘ε?’, ‘τι είπες?’, ‘ΓΚΟΛ ΡΕ ΑΕΛΑΡΑ! Εε τι έλεγες, κάτι σκεφτόμουνα!’. Ότι να ναι!

Πιο παλιά νόμιζα ότι απλώς δεν είχα ενδιαφέρον γι’ αυτά που έλεγαν τα ζόμπι. Αργότερα κατάλαβα ότι δεν είχα ενδιαφέρον για τα ΙΔΙΑ τα ζόμπι και σήμερα ανακάλυψα το γιατί. Δεν έχουν χιούμορ! That’s right! Είναι βαρετοί και δε θέλω καμία επαφή μαζί τους. Να πα να γαμηθεί, καλύτερα πρέζα!

Μη βιαστείτε όμως. Το χιούμορ δεν είναι ούτε καλαμπουράκι ούτε χαβαλές. Είναι στάση ζωής ναούμ! Ο Wittgenstein είχε πει: «δεν είναι απλώς διάθεση, είναι ένας τρόπος για να βλέπει κανείς τη ζωή!» και είχε δίκιο.

Το χιούμορ είναι τόσο σημαντικό σε μια παρέα, όσο και το τσιγαριλίκι. Λες ότι «ναι, χθες πέρασα καλά» μόνο αν πηδήχτηκες με μια μουνάρα ή αν η βραδιά είχε γέλια μέχρι δακρύων! Είναι τόσο αναγκαίο που η ζωή χωρίς αυτό είναι μαλακία. Δε θα αφήσω μια βλέννα σαν κι εσένα να το σκοτώσει ρε!

Δεν είναι εύκολη υπόθεση. Θέλει μαστοριά και αυτοπεποίθηση. Θέλει ψυχή και πνεύμα. Ηρεμία, ακεραιότητα και άλλα τέτοια ψαγμένα που δεν τα χεις! Το χιούμορ χορεύει πάνω στα λεπτά νήματα της ζωής. Κάνει ντρίπλες με τις προσδοκίες. Περνάει από τα λέιζερ ασφαλείας και κλέβει το Χρυσό Αυγό!(όποιος κατάλαβε κατάλαβε)

Eίναι πολύ σπάνιο μάγκες. Δεν το κατέχουν όλοι γιατί θέλει κόπο η δουλειά. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός που αλλάζει. Αν δείτε κωμωδία του 60’ θα γελάτε μόνο με το πόσο τραγική είναι και με τίποτα άλλο! Αυτό σημαίνει ότι κάθε εποχή έχει τη δικιά της αίσθηση του χιούμορ. Παλιά ας πούμε ήταν αγνό και αθώο(βλέπε Charlie Chaplin, Benny Hill), σήμερα όμως είναι αλλιώς. Τα παιδιά πλέον τα ξέρουν όλα μέχρι τα 15 και τα δοκιμάζουν όλα μέχρι τα 18! Μια τόσο extreme γενιά δεν υπάρχει περίπτωση να γελάσει με τη Ρένα Βλαχοπούλου! Θέλει σφυριά στη μάπα για να νιώσει! Τέρμα οι μελισσούλες και τα συννεφάκια, LET’S KICK SOME ASS!

Με πιάνετε ρε ρεμάλια? Ο χιουμορίστας πρέπει να ΞΕΡΕΙ που πατά και που βρίσκεται, πράγμα που σημαίνει σωστή ερμηνεία του κόσμου γύρω μας. Άλλο ένα μείον για τα ζόμπι που ζουν στην κοσμάρα τους!

 Αν μου έλεγες να διαλέξω τις συναναστροφές μου με βάση ένα και μόνο χαρακτηριστικό, δε θα δυσκολευόμουν και πολύ. Χιούμορ μαλάκες! It makes the world go round! Αν είσαι προβλέψιμο αλγοριθμικό καθικάκι, μη με πλησιάζεις.

Γενικά, έχω ένα θεματάκι με τη συγκέντρωση, το παραδέχομαι. Από την άλλη όμως μπορώ να παρακολουθήσω ανετότατα εκείνα τα άτομα που έχουν χιούμορ. Δε με κουράζουν καθόλου και με κρατάνε προσγειωμένο στην πραγματικότητα, σε αντίθεση με τα ζόμπι που με κάνουν να ονειροβατώ. Οπότε κάτι παίζει και από τη μεριά σου, δεν είμαι μόνο εγώ προβληματικός! Βρες τι φταίει και φιάξτο. Δε σου πα να γίνεις George Carlin αλλά μπορείς να μου τραβήξεις την προσοχή για πάνω από 3 δευτερόλεπτα! ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΕ ΣΕΝΑ!!!